Bill Hawkins

Imię i nazwisko: Bill Hawkins
Wiek: 45 lat
Grupa: Kanibale
Wygląd: Bill to facet, który już na pierwszy rzut oka może sprawiać wrażenie typowego samca alfa.Mógłby uchodzić za całkiem wysokiego, powyżej stu osiemdziesięciu centymetrów wzrostu ma na bank. Morda Hawkinsa jest nieustannie ozdobiona kilkudniowym zarostem. W końcu kto się goli podczas apokalipsy żywych trupów? Po jego krzywym nosie widać, że nie raz oberwał w twarz. Kruczoczarne, krótkie włosy tego gościa są rozczochrane na wszystkie strony świata, bo przecież po co komu w tych czasach grzebień. Oczy utrzymują się w barwach czegoś między błękitem, a pospolitą szarością. Ten facet może nie jest przypadkiem klasycznego barczystego trepa ale potrafi przylać, na jego ciele można dostrzec całkiem wyraźny zarys mięśni, o ile ktoś będzie miał przyjemność zobaczyć go bez ubrań.
Niezależnie czy na tym świecie panują żywe trupy, czy nie - Billy po prostu musi wyglądać jakby miał jaja ze stali, co z resztą jest prawdą. Bardzo charakterystyczną częścią jego ubioru jest czarny t-shirt z nadrukiem przedstawiającym białą czaszkę. Na grzbiecie nosi ciemny, skórzany płaszcz, który wygląda jakby już wiele z nim przeszedł. Do kompletu dochodzą spodnie, które wyraźnie odstają od reszty, wojskowe w kamuflażu Marpat. Hawkins przez świat boso nie chodzi, dlatego na jego nogach wylądowały klasyczne, wojskowe buty, głównie z powodu swojej wytrzymałości.

Charakter: Jak można krótko opisać Hawkinsa? Kawał z niego sku***** mówiąc wprost. Jest to facet, który doskonale wie co robi i tak łatwo nie odpuści, prawie jak osioł. Nie potrafi współpracować w większej grupie, która akurat nie ma ochoty mu się podporządkować. Ma swoje zdanie i bardzo nie lubi gdy ktoś ma inne - cały Bill. Łatwo wpada w gniew, czasami nawet najdrobniejsza rzecz potrafi wyprowadzić go z równowagi. W swoich działaniach często bywa niezdrowo brutalny. Nie lubi zbyt dużo gadać, jadaczkę otwiera wtedy, kiedy tylko tego potrzebuje. Jęzor ma twardy, nie waha się używania przekleństw jako znaków interpunkcyjnych. Kto w tych czasach do cholery się przejmuje pięknem wypowiedzi? Nieodłączną cechą jego charakteru jest miłość do alkoholu, od którego jest uzależniony, procenty przynoszą mu ukojenie i spokój ducha. By przeżyć zrobi dosłownie wszystko, nie przeszkadza mu nawet fakt, iż zeżarł przed chwilą jakiegoś człowieka. Moralność to jest jedna z wielu rzeczy jaką ma głęboko gdzieś.

Umiejętności:

- Podstawowa obsługa broni palnej - przeładuj, wyceluj i pociągnij za spust, ewentualnie wyczyść lufę.

- Bijatyka z użyciem broni białej - doświadczenie wyniesione z różnej maści barów

- Prowadzenie pojazdów - kategoria b.

- Całkiem silny - dobrze radzi sobie z ciężarami.

Broń: Smith & Wesson 500, tomahawk
Ekwipunek: -Smith & Wesson 500
- Tomahawk
- Stara, wytarta torba sportowa z podpisem "Lynn H.", do trzymania swoich klamotów
- Paczka amunicji
- .50 kalibrowych nabojów do magnum (20 sztuk)
- Kilka par suchych, zapasowych ubrań
- Śpiwór
- Dwie puszki konserw
- Rodzinna fotografia - przedstawia Billa i jakąś kobietę z blizną.
- Litr czystej wody
- Butelka Whisky

Historia: Hawkins od początku swojej historii, to znaczy od urodzenia wychował się w Woodbury. Tam toczył swoje nudne i szare życie. Pracował przez cały dzień tylko po to by wieczorem iść do baru, urżnąć się jak świnia i dać paru typkom w gębę. Jedyną osobą, którą szanował w tym pieprzonym miasteczku była jego siostra, całkiem podobna z charakteru do niego z resztą.
Podczas wybuchu Epidemii, uciekł gdzieś z resztą jak wszyscy, którzy chcieli przeżyć. Po kilku miesiącach wrócił do swojej rodzinnej dziury, którą zastał w całkiem niezłym stanie. Ludzie odgrodzili się od sztywnych murem, mieli pożywienie oraz wodę - coś niesamowitego. Został tam tylko i wyłącznie z powodu swojej siostry, która z resztą przeżyła i miała się dobrze. Życie toczyło się prawie jak przed apokalipsą. Trochę nie przypasował mu facet, który nimi rządził, jednak nie zamierzał się mu sprzeciwiać - to byłoby głupie.
Gdy jednak Woodbury szlag trafił, w całym tym chaosie skorzystał z okazji i dał nogę. Udało mu się tego dokonać z Jimem, byłym barmanem, którego z resztą całkiem lubił, w końcu pozwalał mu brać na zeszyt. Któregoś pięknego dnia wpakowali się w niezłe bagno, zostali otoczeni przez chmarę żywych trupów. Przez wiele dni nie jedli, mieli tylko wodę, właśnie wtedy Bill zdecydował się na pierwszy kęs ludzkiego mięsa - zrobił to tylko po to by przeżyć. Od tamtego czasu Hawkins regularnie zaczął gustować w tym rodzaju pożywienia, wydawało mu się nawet całkiem smaczne.

Akcept.