Wszyscy musimy, chcąc uczynić rzeczywistość znośną, utrzymać w sobie kilka drobnych szaleństw.
Imię i nazwisko: Vanessa Winters
Wiek: 22 lata
Grupa: Samotnicy
Wygląd: ❥ Naturalnie miała ciemny odcień włosów. Aktualnie przefarbowane są na rózowo.
❥ 170 centymetrów wzrostu, 50 kilogramów wagi.
❥ Oczy niebieskie.
❥ Ubiera się w luźne, nie krępujące ruchów, ciuchy. Uwielbia nosić glany i inne tego typu obuwie.
❥ Chuda twarz, za którą może podziękować szpitalowi psychiatrycznemu, w którym dostawała niewiarygodnie niskie racje żywnościowe.
❥ Porusza się dosyć niezdarnie, zrzucając i często przewracając rzeczy. Robi zbyt wiele hałasu przy zwyczajnym chodzeniu.
Charakter:❥ Jeżeli chciałby się ją opisać jednym słowem, byłoby to słowo szalona. Robi rzeczy, na które nikt inny by się nie odważył. Jest szalona i w pozytywnym i w negatywnym tego słowa znaczeniu. Jednak nie można tego mylić z odwagą, gdyż tej u niej brakuje.
❥ Zabawna, rozrywkowa, niezwykle pomysłowa, choć jej pomysły nie nadają się często do zrealizowania, gdyż są albo zbyt błahe, albo zbyt niemożliwe do wykonania.
❥ Uwielbia żartować w każdej, nawet najmniej odpowiedniej do tego sytuacji.
❥ Pozytywnie nastawiona do wszystkich, prócz umarlaków. Jej zachowanie niektórzy mogą odebrać dobrze, a niektórzy mogą uznać ją za zbyt nachalną, czy nawet agresywną. Agresji w niej tyle co w małym, słodkim kociaku.
❥ Skłonności samobójcze z przeszłości nadal tkwią w niej gdzieś głęboko ukryte, choć teraz żyje w świecie, gdzie wokół pełno jest śmierci. Uwielbia czuć w sobie przypływy adrenaliny, często chce podjąć ryzyko, choć brak odwagi jej na to nie pozwala.
❥ Lubi dużo gadać, choć jej słowa są często pozbawione sensu, totalnie głupie i nieprzydatne. Kocha każdego człowieka chodzącego po tym zawszonym świecie.
❥ Nieświadoma ryzyka, zachowuje się niczym małe dziecko, szukające wszędzie okazji do zabawy. Kocha przy okazji słodycze.
Umiejętności:❥ Jako studentka trzeciego roku na kierunku lekarskim liznęła nieco medycyny, niestety opuszczała zajęcia i nie uczyła się zbyt często.
❥ Perfekcyjnie strzela z broni palnej, dzięki treningom na strzelnicy ojca.
❥ Niezbyt dobrze posługuje się za to bronią białą.
❥ Ma dobrego cela.
❥ Potrafi wspinać się na najwyższe szczyty, jednak szybko się męczy i niezbyt szybko biega.
❥ Przy pomocy zwykłej spinki i kawałka druta potrafi otworzyć mniej skomplikowane zamki.
Broń:❥ Dwa pistolety, którymi potrafi posługiwać się jednocześnie dzięki ojcu i ćwiczeniom na jego strzelnicy.
❥ Wojskowy nóż ojca.
❥ Scyzoryk.
Ekwipunek:❥ Apteczka, lekarstwo na przeziębienie, woda utleniona, pusta strzykawka, igła.
❥ Broń.
❥ Woda.
❥ Parę lizaków.
Historia:❥ Urodziła się w całkiem normalnej rodzinie, matka - lekarka z powołania, ojciec - właściciel sklepu z bronią i strzelnicy, brat - zajmujący się tatuażem i piercingiem. Ona zaś chciała zostać, po matce, lekarką, była już na trzecim roku.
❥ W wolnym czasie zawsze trenowała z ojcem strzelanie. Robiła to tylko dlatego, by nie pomyślał sobie, że szanuje tylko matkę i chce robić to co ona. Strzelanie miała jednak we krwi i bardzo szybko się uczyła. W ostatnim czasie spędzonym z ojcem zaczęła to nawet lubić. Trenowała także strzały ze strzelby, karabinu i zwyczajne rzuty nożami, shurikenami i innym mniejszym lub większym złomem.
❥ Brat zawsze chciał jej zrobić tatuaż, lecz matka zabraniała mówiąc, że młodej lekarce nie przystoi straszyć pacjentów. Zwykle z tego powodu wybuchały awantury w domu.
❥ Odkąd zaczęła studia zaczynała miewać problemy psychiczne - głównie skłonności do popełnienia samobójstwa bez określonego powodu. Miała w końcu pełną, kochającą rodzinę i bezstresowe życie, które prowadziła. Z powodu tych problemów trafiła do szpitala psychiatrycznego na oddział zamknięty.
❥ Spędziła w szpitalu ponad dwa tygodnie i zapewne siedziałaby tam dłużej gdyby nie apokalipsa zombie. Dzień wcześniej wymknęła się do domu, sama nie wiedziała jakim cudem, po raz trzeci w ciągu swojego pobytu. Była mistrzynią otwierania zamków w tym szpitalu, które były tak prymitywne jak budowa cepa. Nie zastała wtedy nikogo, chciała włamać się do sklepu ojca, ale nie dała rady. Zabrała więc od niego z pokoju dwa pistolety, nóż wojskowy i scyzoryk - rzeczy zupełnie zakazane w szpitalu psychiatrycznym. Po co je zabrała? Otóż miała zamiar odczekać parę dni i uciec już na dobre nie pojawiając się więcej w domu. Kochała rodziców, kochała brata, ale nie chciała tkwić dłużej w zamknięciu, nie chciała też kończyć tych pieprzonych studiów, które z dnia na dzień coraz bardziej ją nudziły.
❥ Torbę z rzeczami schowała przy murze szpitala, w norze jakiegoś lisa czy czegoś podobnego. Następnie niespiesznym krokiem przekroczyła bramę dając się złapać pracownikom szpitalnym. Za dwa dni miała zamiar wcielić swój plan w życie, choć w rzeczywistości nie miała żadnego planu na przyszłość - dokąd się udać, za co przeżyć. Niestety musiała wykonać go następnego dnia, gdyż cały szpital zamienił się w rój zombie - chodzących umarlaków chcących pożreć każdą komórkę twojego ciała. Miała jednak swoje przejścia, swoje sposoby, by obejść każdy zapełniony przez sztywnych pokój. Zgarnęła parę rzeczy ze szpitala psychiatrycznego. Zabrała, to co przygotowała wcześniej dla siebie i uciekła w świat - wolna, ale jednocześnie zniewolona przez te przeklęte potwory.
Indeks 
