Birdy

Imię i nazwisko:
Birdy Sapphire, ewentualnie Birdie

Wiek:
28

Grupa:
Samotna z wyboru. Żadni mnie nie wybrali.

Wygląd:
Dość podejrzanie wyglądająca pannica, która swoją aparycją sprawia wrażenie wychowanej przez wilki. Pierwszą rzucającą się w oczy rzeczą są kłaki. Przed tym wszystkim Birdy miała w zwyczaju chlastać się na krótko i tak też czyniła na początku (co w obliczu apokalipsy zombie jest dla kobiet praktyczniejsze niż długa, pofalowana blond kita), ale ostatnio coś ją tchnęło i kiedy włosy były na tyle nikczemne by powoli odrastać - zaczęła zaplatać je w dready. Jako, że robi je bez lustra, najczęściej znalezionym na ziemi śmieciem - bardziej przywodzą na myśl gniazdo pająków, niżeli piękną, kobiecą fryzurkę. Często można znaleźć w nich liście, patyki lub obiadek dla Darylcia na wypadek dłuższych podróży. Nosi się bardzo elegancko, czyli łazi we wszystkim, co uda jej się znaleźć i nie ma dziur. Nie licząc butów, bo dobre buty to akurat w tym świecie podstawa. Posiada wiele tatuaży, ale tylko ten na ramieniu jest widoczny spod ubrania. Większość z nich nie ma żadnego symbolicznego przekazu. Wszędzie ze sobą nosi dość pojemny, ale nie ograniczający zbytnio ruchów plecak. Plecy i tylną część ud kobiety zdobi seria licznych szram i blizn.

Charakter:
Wiecznie odsuwająca się od innych introwertyczka, chociaż osobowość ma dość rozbudowaną. Pod warstwami sarkastycznych odzywek i pozornej obojętności kryje się prawdziwa głębia uczuć, jednak wydobycie ich jest dla zwykłego zjadacza chleba niemożliwe. Dni spędzone na samotnej tułaczce sprawiły, że Birdy trochę zdziczała (mając tutaj na myśli odzwyczajenie się od kontaktów z żywymi ludźmi) przez co zrozumienie jej stało się jeszcze bardziej skomplikowane. Działanie z tą kobietką w grupie jest dość ciężkie. Ma silną potrzebę bycia respektowaną za swoje pomysły i wizje. Jeśli już musi się do kogoś przywiązać, to z raczej nie będzie to żaden z wiodących autorytetów. Lubi osoby, które reprezentują sobą istotne dla niej wartości, a nie popularność. Chętnie wspomina o przeszłości i zdecydowanie za mało patrzy w przyszłość. Nie docenia idących z nią możliwości. Postrzegana raczej jako pesymistka. W miłości i przyjaźni liczą się dla niej uczucia, wspólne doznania i zabawa. Dąży do samo-poznania. Lubi łamigłówki logiczne. W silnym stresie staje się negatywnie do wszystkiego nastawiona i samokrytyczna. Ma delikatne skłonności masochistyczne.

Umiejętności:
- Zdolności survivalowe. (Mam tutaj na myśli takie czary jak rozpalenie ognia, czy odpowiednie przygotowanie sobie w miarę bezpiecznego noclegu.)
- Doskonale szydełkuje. Nauczyła ją tego babcia.
- Nie upada od odrzutu broni.
- Jest sprawna fizycznie i jeszcze młoda (nie tylko duchem), więc nie ma problemu z takimi sprawami jak wspięcie się na drzewo, czy szybka ucieczka.
- Nawala bezsensownymi wyzwiskami jak karabin maszynowy.

Broń:
Pistolet i nóż przy pasku, ale w obliczu zagrożenia ubije truchło nawet kamieniem.

Pozostały ekwipunek:
Trzyma przy sobie odrobinę żywności (krakersy, orzechy, tabliczka czekolady) i wody oraz standardową apteczkę samochodową (standard europejski). W wodoszczelnym worku przechowuje latarkę dynamo i zapałki. Posiada również większy nóż ze stalową głowiną, którego użyć można do pracy z drewnem lub czyjąś głową i scyzoryk. Nigdy nie wiadomo kiedy przyda ci się korkociąg. Posiada również aluminiową menażkę i foliowy płaszcz przeciwdeszczowy.

Historia:
Birdy przyszła na świat jako czwarte z kolei dziecko pewnej pary hipisowskiej. Życie mijało im na wiecznych podróżach i zabawie, a berbecie (których ojciec napłodził całkiem sporo) chętnie podrzucali rodzinie. Ostatecznie pomimo dręczącej jej nerwicy i sędziwego wieku - większość z nich trafiła do swojej babci, a nieupilnowani przez nią powoli popadali w nałogi i złe towarzystwo. Dziewczyna jednak nie weszła w to bagno całkowicie, ponieważ odkąd sięgała pamięcią musiała dbać o swojego młodszego brata. Philip ze względu na niepełnosprawność poruszał się na wózku inwalidzkim. Chorujący na zespół aspergera młodzieniec był wręcz szykanowany w swoim środowisku, więc towarzysząca mu Birdy stała się jedyną bliską dla biedaka osobą. Poza Granny Paddings i trójką starszych braci (których w domu widywało się naprawdę rzadko) mieszkał z nimi jeszcze poczciwy wujaszek Earl, w przyszłości będący obiektem jej ukrytych westchnień. Starsi szybko wynieśli się do większych miast (z wyjątkiem Normana, którego kara wyniosła 25 lat pozbawienia wolności), pozostawiając ich czwórkę samym sobie. Po śmierci babci Birdy i Earl postanowili, głównie dla dobra Philipa, przenieść się z miasta na wieś. Czas płynął powoli, a dziewczyna odrobinę ochłonęła od atmosfery, która towarzyszyła jej całą młodość, póki Earl nie popadł w nałóg alkoholowy.

Po wielu dniach spędzonych w dziczy wciąż pamięta z taką samą intensywnością moment, w którym Earl wgryza się w tętnicę jej brata, a jego paniczny krzyk ucicha. Dziś tuła się sama, chociaż jeszcze niedawno towarzyszył jej mężczyzna imieniem Neal. Po jego śmierci nie dołączyła jeszcze do żadnej z istniejących grup, chociaż coraz bardziej doświadcza wad działania w zupełnej samotności.